Voor Kamerlid Harmen Krul (CDA) zitten de eerste honderd dagen in Den Haag erop. In het tijdelijke parlementsgebouw overziet de 29-jarige inwoner van Den Helder zijn sprong op de hogesnelheidstrein, verwondering, bedreiging en het trappen in valkuilen waarvoor hij nog zo was gewaarschuwd.
De vijfde etage van het kleurloze kantoorgebouw aan de Bezuidenhoutseweg, dat momenteel dienst doet als tijdelijke Tweede Kamer, is sinds 7 februari het werkterrein van de Nieuwedieper. Aan het einde van een eindeloos lange gang, die langs de fracties van Lid Gündogan en BBB leidt, ontvangt Krul deze dag elk half uur een bezoeker. Een burgemeester, wethouder, een groep binnenvaartschippers of de hoogste baas van een luchtvaartmaatschappij.
Leef je je droom?
,,Oef. Op dit moment niet. Dit is wel mijn droom. Dat klopt. Maar om mijn droom te leven, daarvoor gaat het te snel. Het is fantastisch. Alleen er is geen tijd om Alice in Wonderland te spelen. Ik ging in één week tijd van niet weten dat ik deze baan zou krijgen naar bij Mark Rutte staan en ineens Tweede Kamerlid zijn. Dat is een gigantische stap. En dat Mark Rutte wil weten hoe je ergens in staat. Iemand die je alleen van televisie kent. Ik ben nog zo bezig met inwerken en zorgen dat ik mijn positie goed begrijp dat het nog te vroeg is om te spreken van een geleefde droom.
Ik knijp mezelf gerust wel eens. Dat ik nu ineens Kamerlid ben. Af en toe moet ik eraan wennen dat iemand de persoonlijk assistent is van Harmen Krul. Ik kan het ook zelf wel, denk ik dan. Die gekkigheid, als provinciaal moet ik daaraan erg wennen. Ik ben geen monnik, ik ben nog steeds dezelfde Harmen Krul die drie maanden geleden nog raadslid was in Den Helder. Als ik nu bij een symposium kom, vergeet ik nog wel eens dat men er vanuit gaat dat ik op de voorste rij ga zitten. Waar een briefje ligt met de tekst ’De heer Krul’. Terwijl ik al op de negende rij zat en eruit wordt geplukt omdat ik blijkbaar vooraan hoor te zitten. Daar moet ik aan wennen.’’